Saroléa tentoonstelling Berlare – HET Saroléa evenement
[slideshow id=78]
Ik kwam er ook in contact met Michel Stiens, een verzamelaar en toch wel lichtjes bezeten van Saroléa. Hij stond er met verschillende machines en over eentje ervan wou hij wel een verhaaltje kwijt: z’n 25P. Zijn buurman verzamelde alles wat met Fiat Vialle te maken had en hoorde via via vertellen dat een handelaar in woonwagens uit de streek van Namen misschien wel één en ander liggen had. Meer informatie had hij echter niet. Er kwam dus een telefoongids aan te pas en alle handelaars uit de ruime omgeving van Namen werden opgebeld. Uiteindelijk had hij succes en er werd meteen een afspraak gemaakt. De man vond er echter niet wat hij zocht maar had wel in een bijgebouw wat oude motorfietsen zien staan. Reden voor Michel om op zijn beurt de man met een telefoontje te vereren en een nieuwe afspraak te regelen. Bij z’n aankomst bleek het echter wat tegen te vallen, een hele hoop vooral Franse en vooral lichte tweetakten stonden er te koop. Bij het verlaten van de zaak vroeg hij zomaar langs de neus weg of hij toevallig toch niet een kettingkast voor een Saroléa had liggen. De man kon niet meteen een positief antwoord geven maar vroeg Michel toch maar opnieuw binnen. Hij voerde af en toe wat caravan’s uit naar Frankrijk en bracht dan soms wat onderdelen van motorfietsen mee terug. In een klein kamertje wat verderop lagen nog wat losse onderdelen. Groot bleek de verbazing toen daar niet alleen wat onderdelen maar ook nog een kader plus motorblok van een Saroléa bleken te liggen. Hoe meer men zocht, hoe meer men vond, en uiteindelijk bleek daar een zo goed als complete motorfiets te liggen, wachtend om terug samengesteld te worden. Na wat onderhandelen werd de koop gesloten en kon de restauratie starten. Schuren, lakken, biezen, uitlaten werden zelf geplooid, kortom, heel wat uurtjes werk kropen er in. Maar het bleek allemaal de moeite. Van dit model werden er slechts 900 gebouwd. Het is eigenlijk het oude model blok, met de open kleppen, die men in 1929 inbouwde in een nieuwer frame. Het jaar later kwam het nieuwe blok met ingesloten kleppen uit. Het betreft een 350cc en door de bolle zuiger levert die wat meer compressie en is ie daardoor bij de snellere van z’n tijd te rekenen. Een top van meer dan 100 per uur behoort tot de mogelijkheden. We keken samen even naar het resultaat en wat me meteen opviel waren toch wel de hele reeks hendels die je op het stuur terugvond. Michel maakte graag even een opsomming van wat de piloot zo allemaal te doen had met z’n handen. Van links naar rechts zijn dat: koppeling, voorontsteking, kleplichter en hoorn staan links, stuurdemper in het midden, de paardenklep, choke, gashendel, oliepomp, schakelaar voor groot en klein licht en de voorrem staan aan de rechterzijde. Daarnaast kon hij met z’n handen ook nog onderaan het blok het oliedebiet regelen en natuurlijk de versnellingen verzetten, wat een mens in die tijd niet allemaal moest doen om in beweging te blijven…..